دفتر شعر من ....

در امان خدا، ازحیله و زیرکی شیطان

در امان خدا، که رانده شد شیطان 

به زی گذر توجه کرده ای، ای انسان

چگونه بر نفس ، سوارست شیطان

گر به انجام کار خالصانه ، بهر خدا

مداخله های زیرکانه ابلیس،به اذهان

وای نفسا،گر نباشی هماندم هوشیار

فقط حیله و مکرست بساط شیطان

زیرو رو کند افکار ترا، دور شی ز خدا

زشتیهای اعمال را به دیدگان کند زیبا

دنیایی، چون ماری خوش خط و خال

گرفتار می‌کند به خود ، نفس انسان 

به سرگرمیها، دور سازد انسان را ز خدا  

ابلیس عهد بسته تا به قیامت، با خدا

خصلت انسان را شناخته ، کند گمراه 

آنچنان دور سازد انسان را ز جنان 

در سقوطی به جهنم، وجود انسان 

در احتراق شرر شعله ها ز اعمالشان

ای انسان یاد آوری لحظات ، به نام خدا

 دائم یاد آور ،اعیذ نفسی فی سبیل‌الله 

هماندم ز شر شیطان، پناه ببر به خدا

تا بصیرتی هم به  دیده از حقایق محشر و دنیا

هر دانه از تسبیح،ذکری به نام الهی

الله اکبر  زمزمه ای،الحمدالله زمزمه ای

سبحان الله  زمزمه ای، لا اله الا الله  زمزمه ای

لاحول ولا قوة الا بالله،یاد آور  عظمت الهی

گر نبود تسبیح ، در اختیاری

هر بند انگشت،حکم دانه تسبیحی

مگر نه اینکه روز محشر به گواهی

تمام جوارح بدن، در قبال الهی

استغفرالله به زبان ، گر شده غیبتی

گنهی، به گذر زمان ز  غفلت و جهلی

یا غیاث المستغیثین، داد رس الهی

یا شفیعی ،بیماری به شفاعت الهی

یا فتاح ، به گره گشای مشکلاتی

بی نهایت به ذکر اسماء الهی

یاد آور، به روز محشر ،  کل وجودی

گواهی دهند ز اعمال به درگه الهی

به حفظ آبرو،همیشه یاد و ذکر الهی

روی میز اتاق، سبدی پر ز گل‌های بهاری زیبا

 هر کنج ، یادگاری‌ها هست برایم ز دوستان 

حال به خود شناسی رسیدم، گذشته زمان

کم نبودم ز محبت به غریبه و آشنا

حال به خلوت خود یافتم دوستان ز دشمنان

به روی کاغذی نوشتم اسامی، به خط و نگار

دشمنان را خط زدم ، جدا ز دوستان 

همانا که در گذشته داشتم ، به مدارا

آنکه دور ز معرفت، به محبت‌ها نداده جواب

دوستان به جواب محبت،هستند معرفت دنیا

یک قدم دوستان ، برایشان به محبت، هزاران

تا که هستم هرگز نشوند زمن رنجان

دوستان هرگز ندارند توقعات بی جا

بر دل نشیند بی توقع، دوستیهایشان

هماندم،دشمنان را سپردم به نسیان 

لحظاتم ، سپرده شد به آسایش تام

دوستان گر یک قدمی ز محبتهایشان

به هزاران قدم ز دل و جان برایشان

السلام علیک یا غریب الغربا ، یا معین الضعفا ، یا ابا الحسن ، یا علی ابن موسی ، ایها الرضا (ع)

*  گنبد طلایی شما آقا ، امام رضا 

نشأت گرفته ز خورشید جهان

فریضه خورشید ، تابنده جهان 

رسالت شما ، مرتد به دیندار

هر که پا قدمی به حرم شما 

اشکها سرازیر شد ز لطف شما

ز بهر شما ، شد حاجت روا

دیدار شما هرگز نباشد به ریا 

مسافران قبراق ،به مهمانوازی شما

شفیع باشید روز محشر به جوار شما  *

«سلام الله علیه یا موسی الرضا »

سالروز شهادت هشتمین اختر تابناک ولایت و امامت

خورشید رخشان ایران زمین

امام رضا علیه السلام بر همگان تسلیت باد.

خورشید به هر سوی آسمان زیباست

سحرگهان به طلوع خورشید، زندگی زیباست 

غروب خورشید دلگیر ، اما زیباست 

نظر به افق و مدار خورشید ،انتظار زیباست

ز آن افقی که قرارست طلوعی زیبا 

با ورود ایشان به عدل و داد رسد جهان 

آری ، جمعه ما همیشه بوده روز انتظار

انتظار حضرت مهدی، صاحب الزمان

(عجل الله فرجه الشریف)

 ز افق،ورودی به سرزمین و دیار

حضور ایشان به اذن خداست 

دعای خیر ما، همراه ایشان و یارانشان 

کاش لایق باشیم در جوارشان

« اللهم عجل لولیک الفرج »

امروز بیست و سه شهریور ماه

برابر با بیست و هشتم صفر ماه

روز رحلت حضرت محمد (ص) و امام حسن مجتبی(ع)

دو برگزیده ز جانب خدا به رهنمای ما

رهنمای ما رسیدن به وجود ابدی خدا

در دنیا منکر هر چه باشی، نباش منکر ایشان

دنیا و آخرت ما بسته به شفاعت ایشان 

محمد رسول الله، امام حسن نوه ایشان 

دو نور و وادی بین ائمه اطهار، ز پاکان

به ترتیب امامان ،سلام الله علیه بر ایشان

علی(ع) ، حسن(ع )،حسین(ع )،

سجاد(ع)،محمد باقر(ع)، جعفر صادق(ع)

 موسی کاظم(ع) ،رضا (ع)، محمد تقی(ع) ، علی نقی(ع)

حسن عسگری(ع)، مهدی(ع) 

سلام الله علیه

به وجود دوازده تن، زنده اند به شهادتی امر خدا ، 

فاطمه زهرا سلام الله علیه ز سلاله پاکان، مادر ایشان 

روز رحلت پیامبر صلوات الله علیه و امام حسن مجتبی علیه السلام به شیعیان جهان تسلیت میگویم 

مرغ عشقی،سر در گریبان ،آرامیده در مهتابی

پرهایش، تلألو تابناک ز نور بدر مهتابی 

مرغ عشق! چرا ز جفت در فراقی

 ترا که رها کرد؟ ز جفت،مهجوری

 مرغ عشق خانگی در طبیعت به شکاری

بی خیال شدی ز جفت ، به هجرانی

جفت عشق کجاست آیا در قفس یا رهایی

پرنده با حرکتی ملایم قدم، به آرامش دستی

نگاهی زیبا به نگاه ، نوک بر کف دستی 

آمده ام بهر زندگی ، دهی آب و دانی  

به مکانی وجایی دهی پناهگاهی

زیبا مرغ عشق به قفس غربت، در سکوتی 

زیبا مرغ عشق به شوق طبیعت ذوق نغمه ای

  به وجودش ، امتحانی الهی

میدانم توی جاده ها گم کرده ای مرا

مستاصلی ، نمی بینی نشانه مرا

آری چون خورشید پنهانم،پشت غبار ابرها 

روزی عیان می شوم دگر نشناسی مرا

ره تکامل را پویا شدی به گذر سالها

برف سفید کهنسالی نشسته بر موها

گر پوشانی چهره، به تظاهر رنگی دلخواه 

افسوس که دگر بر نگردد جوانی به دوران

چند روزی مهمان توست رنگ موها  

زیبای خفته نقره ای، چهره را کند زیبا

خود باش آنچه که هستی باش 

زندگی کن به راحتی در هر سن و سال

گر فهم نشود، شعر شاعری 

شاعر، به فهم ز حال خویش

هر واژه که قلم زند به سطری

گذری ز قلب و افکار، به حال و روزی

به گویای شعر،پیرامون را کند وارسی

ز هفت‌خوان گذرد به بیان شعر و شاعری

هرکه، به مرام و زبان خویش گوید شعری

ز قدیم الایام چه ملا و امی،سروده شعری

ز بیان شعر آموخته شده نظم به جمله ای

شعر را هر که نتوان به تفهیم جز شاعری

گویای شعر بیانی بر زبان ، ز وادی دگری

کاری نکنیم که  ز سر تدبیر شود اسیر بی تدبیری 

جمله پر محتوایی، عمل تا حرف هست فاصله ای

مهم اندیشیدن به عاقبت انجام اموراتی 

بینی ز سر نادانی،شد گره کور، به کاری

سالیانی،به تقلایی،اما گره نشد رهایی

همانا گره اول،سهل انگاری، بی توجه به عاقبت کاری

همانا رساند در آتی، صاحب حق را به شکوایی 

یا که لجبازی ، یا به تعهدی، یا سر بی تدبیری

هنوز به عدالت هم نشده اقدام،به پایان کاری 

همه به امیدی، رسد روز قیامتی 

بررسی شود حساب و کتابی ؟!

مضحک! امورات دنیوی واگذارد به روز محشری

همانا باشی به دنیای خود ، حق را به دفاعی

نه ظلم کنی نه مظلوم واقع شوی، به دفاعی 

طالب آن باشی، که سهم توست ازین زندگانی