دفتر شعر من ....

روی میز اتاق، سبدی پر ز گل‌های بهاری زیبا

 هر کنج ، یادگاری‌ها هست برایم ز دوستان 

حال به خود شناسی رسیدم، گذشته زمان

کم نبودم ز محبت به غریبه و آشنا

حال به خلوت خود یافتم دوستان ز دشمنان

به روی کاغذی نوشتم اسامی، به خط و نگار

دشمنان را خط زدم ، جدا ز دوستان 

همانا که در گذشته داشتم ، به مدارا

آنکه دور ز معرفت، به محبت‌ها نداده جواب

دوستان به جواب محبت،هستند معرفت دنیا

یک قدم دوستان ، برایشان به محبت، هزاران

تا که هستم هرگز نشوند زمن رنجان

دوستان هرگز ندارند توقعات بی جا

بر دل نشیند بی توقع، دوستیهایشان

هماندم،دشمنان را سپردم به نسیان 

لحظاتم ، سپرده شد به آسایش تام

دوستان گر یک قدمی ز محبتهایشان

به هزاران قدم ز دل و جان برایشان