دفتر شعر من ....

ضربه به خویشتن هست، لجاجت

بر همه گذرد ، معذب شود وجدانت

هشدار چشم و گوش بازکن،به نصیحت

گر نصایح تلخ بود، لکن پر ز موفقیت

گهی به موقع یافتی ، باشد ناجیت  

گهی ز غفلت ، خیلی زود دیر شود 

گهی آنکه نصیحت کند،کامل نباشد   

همانا چیزی که خواهی به تو دهد 

هشدار ، به افسوس نرسد کارت

نگویی ای کاش ، هماندم ز غفلت

با تلنگر دوستی،هوشیار می شدم 

ره افق روشن،رسیدن به آرزوهایت 

آرزوها همان باشد ، که خدا خواهد

آنکه شرافت را نقش زندگی، دانست 

لحظات زندگی، با یاد خدا دانست

شرافت  ،  قدر و منزلت و بزرگواری

آن نتوانست، دور از اصالت خانوادگی

شرافت، نهان چون خون در رگ، جاری

شرافت همانا ضد بی بند و باریست

شرافت، هر آغوشی پذیرفته نیست

شرافت، همانا حس آبروداریست 

شرافت ، نه فرهنگ اروپائیست 

شرافت ، همان دین اسلامیست

به دینم آموختم برای حس آرامشی

در آغوش، شود محرم به محرمی

شرافت  ،  همانا  نه آغوش نامحرمی 

به نامحرمی مسخ شود وجود انسانی

شرافت همانا بزرگواری و زیبا غروری

غروری، به حفظ  نقش اصیل انسانی

شرافت، مستوری نه عریان به بی باکی

همانا به دستور خداوند در کتب آسمانی

در جامعه ای که میکنیم زندگی 

وظیفه ای نداریم جز ، عنایتی

وظیفه، همانست که گیرد مزدی

در قبال هر کاری ، باشدحقوقی

حتی خوردن آب یک بطری

در قبالش گرفته میشود پولی

در تاسفم بیش از حد باشد خوبی

به شک و ریب رسد افکار بد نادانی

گر تصمیمی شد به امورات نیکی

تشخیص مرزی، حفظ شود ظرفیتی

گذشت، انجام کاری بهر رضای خدایی

لطف و کرم بود زمانی زندگانی 

 نیست وظیفه ، نبود وظیفه ای

 مهر و محبت بود با حمایتی

امورات می گذشت به آسانی 

دور همی ها بود ، به انجام کاری

ز رفتار هم کسب میشد تجربه ای 

در جمع صمیمی پخته میشد خامی

حفظ حرمت بود کوچکی به بزرگی

مستقر بود به جا ، شخصیت بزرگی

حال نظر می اندازیم به زندگانی

هرکسی مستقل شده در گوشه ای

نه هم زبانی،نه همکاری، همدمش دنیای مجازی

آنسوی مجازی، خدا داند دوستی یا دشمنی

شستشو دهد مغز را به فرار  و  گمراهی

بیائیم زندگی را سازنده کنیم به رسم ایرانی

عقل و شعور را پاکیزه کنیم، ز افکار اروپائی

ما هستیم با اصالت ایران پارسی

هر جای جهان باشیم با افتخار گوئیم زنده باد ایرانی

گر دامی گسترده شود جلوی راهم 

هماندم سوی، در آسمان خدا را دارم 

آنکه خواهد بد برای من و روزگارم 

رجوعش را به کاتب الکاتبین سپارم

گر خیر خواهست آنکه دانم در برم 

دعای خیر و برکت به همراهش دارم

نیت خوب و بد در رفتار،گه به گفتارست

گه ابلیس نفوذ کند به آنکه هرگز تصورش نمی کردم 

گه به ناخداگاه بر زبان راند هماندم ابلیس بدی را ، نقش زیبا کشاند

بد و نیک را به خدا سپاریم، او سازنده همه کردارست 

در کوچه و برزن، بر همین حوالی دری

آنکه نزدیکه ز اقوام به خانواده ای 

همسایه هست، همسایه ز بنی بشری

همسایه مومن، مملو ز انسانیتی

 گر دری باز ماند ، ز سهل انگاری 

پشت بام آب فرا گیرد ز بی خبری

هوش و حواس همسایه هوشیاری

همسایه خوب همچون فرستاده الهی

همسایه خوب را خداوند، دهد سلامتی 

همسایه خوب، باشد زندگیش پر برکتی 

همسایه خوب لایق تمام خوبیهای دنیوی

 حق خوبیهای همسایه خوب، سپاسگزاریست 

به عالم رویای پاک، بدیدم خویش را

جدا دیدم روح ، از جسم خویش را

جسم همچون فسیلی بیش نبود 

روح فرا تر از آنچه بفکرم می بود

ترک کرد زمین را تا عرشیانی

گذری کرد به کبریای لایتناهی

روح داشت پروازی بی انتها  

گذری از برزخ و الیم وجنان 

به گفتاری پاک و خدایی مر شنوا

واضح شد به رخ عالم صحنه ها

صحنه ها غیر قابل وصف، گذر از دیدگان

چه ها دیدم از عالم والایت، خدایا

به وعده های کتب آسمانیت، ره ایمان

حک شد به قلبم کلام به کلام آیات 

پس زندگی را گذاشتم به بنا 

تا هستم زندگی کنم آنچنان

به غمی و غصه ای نمی ارزد دنیا 

در گذرست دنیا در لحظه ها 

 در رعایتم به تقوا، نباشم لحظه ای به دنیا

امیدوارم، زهی هستم به زندگی سالیان

آنکه حرفش به صراحت گوید

با تعمق و ادب، سخن راند 

به اعتدال گوید،سخن بیراهه نگوید

کلام قابل فهم و دل را نیازارد

قابل تحسین ، مورد قبولست

آنکه شاخه به شاخه پرد 

از هر دری به سخن آید 

پراکنده گوید، دلها بیازارد

به گمراهی رود ، گمراه کند

ز دل بگریزد ، دوری گزیند 

نفاق ، واضح در گفتارست

بظاهر جالب، عمقش هذیانست

سخن که از دل بر آید 

لاجرم ، بر دل نشیند 

پاکست، صدق و صداقتست 

پس به افکار ، مثبت نشیند 

حال و روز را برتری بخشد 

ارتباط را صمیمی نماید

خرج که از جیب میهمان بود 

حاتم طایی شدن آسان بود

کرور کرور غریبه به مجلس 

آمد و شد بی حساب به مجلس

تعداد دعوی شدگان به مجلس 

حسابی و کتابی شده به مجلس

هر که با سلامی دعوی شده به مجلس 

بی حساب وارد شده به مجلس 

غوغایی شده از شلوغی به مجلس

از ششصد به هفتصد کشیده شده مجلس

از یاد بود گرفته تا چهلم مجلس 

کرور کرور افراد ورودی دارند به مجلس

بفکر میزبان نبوده توقع پذیرایئ به مجلس

هر هیئتی، ضرب دو شده به مجلس

چند پشت بیگانه ورودی شده به مجلس

 این بازی با آبروی میزبانست، به مجلس

شاعر بخوبی بیان کرده از مجالس 

خرج که از جیب میهمان بود 

حاتم طاعی شدن آسان بود

سی روز از هر سال، به ضیافت خداییم 

کدام بزمی دارد همچین، حال و هوایی

نه در زمینی نه در هوایی، فقط اوج خدایی

به حمایت خدا زنجیر شده حیله های شیطانی

شب زنده داریها، شنیدن مناجات الهی

روشنگرست به راه درست زندگانی 

حال روزه داری رسد به حس معنوی

آگهی دهد به افکار، از حال زیر دستی 

صیقلی شود روز به روز احوال اماره ای

وجود انسان در حال روزه داری 

پاک و زلال شود ز هر حال خبیثی

به یادآور در این ایام، به در گاه الهی

به برکت زندگی، شکر و سپاسگزاری 

میگویند: ماه رمضان ماه اجابت دعا هاست هر شب و هر روز این دعا را تو ماه مبارک رمضان بخونید...

اللهم اجعل لی فیه نصیبا من رحمتک الواسعه 

آنکه ، به غم ما شادست 

روزی غمش، سر راهست 

زبان چهره کاملا عیانست 

آنکه به غم ما ، شادست 

دنیا همین گونه هست 

گهی زین به پشتست 

گهی پشت به زینست

امروز برای من اینگونه هست 

فردا برای تو آنگونه هست 

دنیای فانی محل گذرست 

مهم، اعمال نیک و بدست

فردا روزی چهره به چهره ات

همان گونه که بودی، هستم

یادی کردی ز احوالم، همیشه به یادت

ز بی مهریها ، پشت پا زنم به خاطراتت 

این حال، جای گله باقی نگذارد 

ازین دست دهی، یابی از آن دست