روح القدوس با صدائی آرام دهد نوید در من
همدم لحظه های تاریکی و روشن من
با ندائی جاودانه کند راهنمایم
تا که دریابم همان سعادتم
سعادتم چیست
ز ظلمت رسیدن به روشنائی
آن صدا را به عقلم سپارم
وانگهی سعادت را دریابم
تو ای دوست من
زنده کن روح القدوس را چون من
به یاری خدا از او طلبٍ یاری بخواه
فراهم شود برایت راه روشنائیها
نباش دائم در چنگال ظلمت ، تو اسیر
جهل مرکب را تو کن از خود رهی
دوری سعادت ز نادانیست
بسی گوشه نشینی ز تنبلیست
جهد کن ز ره درست الهی
تا بدست آوری لقمه حلالی
نکن چشم به کاسه دگران
تا نشوی رسوا و زیانکاران
از آنچه خدایمان عنایت میکند
سپاس که ما را توجه میکند
به ما داد عقل و هوش گر دانی
تا که بدست آریم آرامش حتی به سختی
دنیا محل زحمت و سختیست
همانجائی که دور شد ز فرمان خدا ؛ آدمی
شد حکم الهی برای من و تو
تا که قدر دانیم بهشتٍ جاودان ؛ من و تو
شیطان هم که سایه زن من و توست
پس چه بهتر که باشیم تابع روح القدوس
که باشد ز جانب خدا راهنمای من و تو
پس آسان گردد زندگی من و تو
