چــه اهمیتــی، کـه جســم بـه کجــا رود
مهــم آنـکــه روح بــه عـقــوبـتــــ نـــرود
جسم، گر به حرام رود در دنیای فانی لـذت
تـک تـک سلـول بدن، باز خواستی به آخرت
کـاش تـوهمـی بیـش نبـود، امـورات آخــرت
همـه نشـانه ها گویـای ، صحـت پروردگارست
دو قدرت، کم و بیش نظیر هم ، به اراده خداوند
یکی خالق به مخلوق ، دیگری وسوسه شیطانست
بر حسب امتیازی که بخشیدبه آدم، ز شعور وعقل
به آفـرینـش انسـان ، عهـد بستـه اند بـاهـم
هـر آنـکه تـابع وسـوسـه شیطان، رود به جهنم
هر آنکه تابع امر خداوند،رود به فردوس سعادت
طول دنیا چون مار خوش خط و خال درازست
ظاهری، زیبا فریب ، حاشا مملو ز شوکران به طینت