دفتر شعر من ....

به زاویه ای ز دنیا آدم ، یاد میگیره 

سعادت در زندگی به قناعت پیشه

برای آدمها کلی کلاس ، میگذاره

که نتیجه قناعت ، همان پیشرفته 

آنکه به زیاده طلبی ، بفکرش زرنگه

ز نادانی به دنیوی و معنوی،در ضرره

ز کاروان جا ماند آنکه به یغما می‌بره

گذر مسائل ز افکار کلی، مسئولیت داره

روزی ز همین روزها به محشر نرسیده 

حساب و کتابهایی ، که باید جواب بده

همانا، به رفتار آدمها هم ارتباط داره

حرف سردی بی جواب و دلی شکسته

شخصیتی بی مورد کوچک شده

ز حسادت ها دل به کینه ورزیده  

به غیبت ها ، زندگی‌ ز هم پاشیده 

حق هایی که به ناحق پایمال شده

خدا داند همین دنیا جواب داره 

به روز محشر ، گذر ز پل صراط چقدر دامن گیر داره