دفتر شعر من ....

با دوستان مروت. ، با دشمنان مدارا 

دگر حوصله ای نیست مرا، با دشمنان به مدارا 

با دوستان مروت ، باشد تمام رخ، آیین مرا

هر آنکه بظاهر صلح ،آمد شد دشمن، مرا

با لباس میش،گرگی بیش نبود، در جوار

هر آنکه ظاهر و باطن یکی، دوست، مرا

به غم‌و شادی‌های دنیا همیشه ، همراه

به شکرانه پروردگار ، اوست هوادار  

گر نبود ، دنیا ز دست دشمن به فنا 

دشمن بناحق، هست در کلام و رفتار 

خداوند در جای حق ،رسد دشمن به فنا

ندایی به دشمن ! تنها نیستم دارم خدا را 

تو خود باش ، به بازیچه دست شیطان

در آیینه ام دوست، خدا. دشمن،شیطان 

پس پندارم دشمن را ز خاندان شیطان 

شیطان چه خواهد ، جز انسان را به فنا

پناه برم به خدا ز شرحیله و مکر شیطان

دگر حوصله ای نیست مرا، با دشمنان به مدارا 

با دوستان مروت ، به تمام رخ آیین مرا