محرم
به یاد دور گذشته ها
آن زمان به کودکی ،نبود سن و سال
به کوچه و برزن ، گرد هم جماعتها
علمها به بلندای ، بود بر دستان
نوحه و عزای حسینی بود ، طنین انداز
خانه همسایه هر ساله، محرم بود عزادار
پرچم روضه ابا عبدلله الحسین نصب بود بر درها
قدیم‌ها مجالس روضه ، نبود به ریا
مجالس آقا ابا عبدالله الحسین ز صدق وصفا
شنیدن نوحه ابا عبدالله الحسین بود ز مسجدها
با مجالس ابا عبدالله الحسین آشنا بود ذهن ها
قدیم‌ها گذشت ، پا نهادیم به عرصه روزگار
همچنان جاری شد عشق ابا عبدالله الحسین بر دلها
اعجاز شفاعت آقا ابا عبدالله الحسین برهمه شدآشکار
هرچه کهنه‌و قدیمی شد، مکتب ابا عبدالله الحسین به ایام
گرچه ابا عبدالله الحسین بوده ز قدیم الایام
لکن ابا عبدالله الحسین از برای بعد سالهای هزاران
نام ابا عبدالله الحسین حک شده بر دل پیر و جوان
هر که ز سر صدق و صفا برد نامش به زبان
طلب حاجت کند ، توسل جوید به ایشان
همچون چشم بر هم زنی ، ز خداست حاجت روا
چاره کند مشکلات را ، درمان کند دردها
آنقدر عزیزست آقا ابا عبدالله الحسین نزد خدا
گیرد سختی‌ها ،رسد درمان ، به حرمت ایشان
« سلام الله علیه یا ابا عبدالله الحسین »
