پندار نیک ، گفتار نیک ، کردار نیک
سه کلمه که در یک جمله میشوند زندگی
پندار من همون اندیشه منست
که با گفتارم کردارم را میسازد
مواظب باشیم که در هر جمعی
چگونه سخن میرانیم که شخصیت خود شویم
هر کلمه که از زبان ما بر آید
میشود شخصیت ما ز پیش دگران روشن
افکارم همان هست که ز قلبم بر آید
شخصیتم را بر زبان می راند
شخصیتم که نشانگر وجودم میشود
رفتارم چه خوب چه بد که همان کردارست
ای دوست که ز پیشم به زبان هر کلمه میرانی
بدان ترا از آن گفتاری میشناسم که بر زبان میرانی
گفتارت نمودار شخصیت توست
در هر سمتی که هستی بدان خدا شاهد توست
(سمت = شغل و پیشه)