دفتر شعر من ....

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند 

تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری

گر به بازوی خویش، یافتی روزی ز خدای خویش

گر به اقدام خویش، همت گماردی ز کسب حلالی

گر نیتت بفکر بودن بر سر سفره خویش

گر زندگیت سامان گیرد ز احوال خویش

همانا بود، لقمه حلالی، بهر خانواده خویش

به فهم تفکیک حرام و حلال مال خویش

آنچه به نارضایتی گذرد، مال حرامی

آنچه به صاحبانش رسد کمال رضایتی

به پاکی و حلالی گذرد لحظه زندگانی 

رسد خانواده، صحه و عاقبت به خیری 

گر ، نی چشم به مال دگری 

دگری، که مالش بود ز بازوی خویش 

همانا خداوند هست جای حقی

معامله ای شد که به حق بری

ز سر رضایت اخلاقی، نی رود به یغمائی

انکه بود دائم چشم به مال دگری 

دائما ز حسرت دگریست،  

گذراند روزگار را به غفلتی

ز کاروان جا ماند، نی به موفقیتی

غافل شود ز امور خیر دنیوی و اخروی

روح شاعر اصیل ایرانی شاد، جناب سعدی : 

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند 

تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری