دفتر شعر من ....

هر کسی بود مسئول اعمال خویش

آنکه پس زد ارشاد را، در ماند به بن بستی 

آنکه شد منکر دستورات الهی

پس از چندی، بیند آثار درماندگی

دستوری به ما، ز درگه الهی 

ز هر نامحرمی کن نگاه، درویش

گر دیدگانی به ناپاکی، بود وسوسه شیطانی

دستوری به ما ، ز درگه الهی 

بسنده کن به حجب و حیا، ز عریانی

 مسخ شود وجودت، چون بی بند و باری 

دستوری به ما، ز درگه الهی

بی اذن  ، هرگز مرو به منزلگهی

به اذن میزبان باشد وجودت ارزشی

دستوری به ما، ز درگه الهی

غیبت نکن ، غایب ندارد دفاعی

غیبت همچون، گوشت مرده خواری

دستوری به ما، ز درگه الهی 

باش حافظ امانت ، چون ارزش جانی

بناحق کردن، بود آتش جان به روز محشری 

هر کسی بود مسئول اعمال خویش

اجرا گذارد دستورات الهی به زندگی

بود سر فراز و سربلند به دنیا و روز واپسین