به بیگانه و اجنبی نکن تو دلبری
به دست آر آنکه همراه توست دلی
ناز و ادا و اطوار پیش بیگانه ای
از تو سازد، ساز ناموزون ناسازگاری
در یاب، گر نباشد به کفشت ریگی
سر به راه، شوی و در فکر زندگی
نظم دهی عاشقانه بنیاد زندگی
نه اینکه از دم در، بریزی و بپاشی
گنه بی نظمی اندازی به همراهیت
از صبوریش کنی تو سواستفاده ای
حاشا گر بدانم خصلت ترا اینطوری
رخصت نمیدادم ورود کنی به زندگی
همان به، جایت خوش بود، دوره قبلی
این حال، آدم تازه به دوران رسیده ای
نه خود کرنش کنی به در گاه الهی،
نگذاری همراهت رود به سجده ای
حاشا از ین همه جهالت در زندگی
تجدید نظرکن نشو مغرور چون ابلیس
ساز مخالف ابلیس به ذات مقدس الهی
گشت حال واحوال بهشتش به دوزخی
تو نکن دنیا و آخرتت را به جهنمی
که بر باد دهی آشیانه گرم زندگی
خدا به بشر عقل و شعور داده نعمتی
که نرود بشر در زندگی به ذلالت و گمراهی
هشدار به رفتاری و به گفتاری که چه ای
نشود ارزشت در زندگانی به زیر صفری
باش لحظه لحظه زندگی ، به یاد خالقی
لحظه ای غافل نشوی ، ای بشر تو با ارزشی
