*هر سخن که از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند *
هماندم که چادر بر سر افکند
نجابت ، شرف را به دل افکند
چه شد ای نازنینا دل از چادر بر کند
خیابانها با حریم منازل شده یکبند
حریم شخصی هماندم حفظ وجودت
نه اینکه دست به دست شه تارو پودت
نجابت را میشه دید در سوی نگاهت
دل و جان را سپار به حفظ دیانت
همچون مروارید غلطان در زیبائیت
صدف برگزیده تو ، ز ناهنجاریهای طبیعت
