دفتر شعر من ....

من همینم که هستم، آوای خودبینی

همان باش که خواست خالق، در جمعی

نه کم ، نه زیاد نشانگر خصلت انسانی

نه فرودی نه فرازی، بالفعل روی زمینی

نه چون چغندری شده به خاکی 

نه چون پرنده ای در سرگردانی

نگویم همرنگ جماعت شوی 

گویم همدل جماعت شوی 

نه آنچنان، خاکی شوی زیر پائی

نه آنچنان، غره شوی به ستایشی

رسم انسانیت، همانا به ادراکی 

نه در امر خیری، به حاشائی

با ترتیب و نظم، به رسم انسانی

با تدبیر و تدبر، به انتخاب آینده سازی

دوستان حقیقی را یاد کن هر از گاهی 

بر حذر باش از چاپلوسان چرب زبانی

من همینم که هستم، آوای خودبینی

همان باش که خواست خالق، در جمعی

نه کم ، نه زیاد نشانگر خصلت انسانی

نه فرودی نه فرازی، بالفعل روی زمینی