دفتر شعر من ....

به دیده گشودم ، مرموز یافتم ترا

همچون ماری زیر کاهی ، دیدم ترا

اسرار آمیز و مشکوک ، به امورات

بظاهر، دورو و حلیتگر، یافتم ترا

نبودت صداقت و سادگی، به رفتار

موزیانه ، گذر کردی ، به سادگی ما 

رفتی اما زیبا ندیدم، بــه رفتن از ما

به کینه، ترک کردی به کدام گناه ما

هرگز نبود ، این رفتار از تو انتظار

با که در رابطه ای، ترک نمودی از ما 

گر چه به زرنگی تلقی کنی خود را 

هرگز نداری تجربه  باتجربیان را 

خوب خوانم از تو به نگاهی و رفتار

بینم به ذهنت چه ها،گذرد به افکار

تا نباشد کنج دلی فریب شده دنیـا 

هرگز کناره نگیرد دلی ز عشق یار 

نشوی رنگ به رنگ اجتماع، همین رنگها کند ترا رسوا

یا فریبد به وعده های دروغ یا رساندت به بن بستها

بعد فریب آیی با دست و پا درازی پیش ما 

که دگر ، نداری آن   وقت، ارزشی پیش ما 

نصیحت کنم و پندت دهم، سرت گرم زندگی خودت

مراقب باش ندزدند ، به کام خویش بخت و اقبالت