دفتر شعر من ....

یک دوره ای از وبلاگ نویسی ، وقتی به تازه نوشته های وبلاگ رجوع میکردم همه مقدمات ورقهای تازه نوشته ، حاکی از حکایات زیبای رومان ، یا مطالب عاطفی ، و یا بیانگر اخبارهای امیدوار کننده و اشعار زیبا بود ، این روزها تازه نوشته های وبلاگ را که ورق میزنم از تبلیغات مساله های ساختمانی گرفته ، تا تبلیغات لوله و گریس و غیره وغیره ، 

 مطالبی از قبیل آموزه های خانوادگی و اخلاقی و اجتماعی به چشم نمیخوره ؟! تعجبم مردم واقعا" درگیر چه هستند که حتی روانشناسان و اساتید و شاعران و رومان نویسان و نویسندگان ما که بهتر هست مطالب خاص خودشان در اینجا درج شود دگر در وبلاگنویسی فعالیتی ندارند ؟! امیدوارم در کنار این تیلیغات یاد شده ، موضوعات عاطفی و حکایات آموزنده در وبلاگنویسی نوشته شود . 

ولادت بر مسلمین ، مبارکباد 

                      به سر تاج بهشتی ، مبارکباد

 رسید از عرش خدا ، ندای محمدی

                   هماندم نازل شد ، کتاب آسمانی

فرشتگان بی قرارند ز عشق محمدی 

                 گلریزان عطر آسمانی  ،  به ولایت دو نبی 

جعفر صادق و محمد رسول  خدا

             رسیدن به آرزوها  ،  دو واسطه عزیز شده خدا 

ولادت هر دو عالم، حضرت محمد ( صلوات الله علیه) و امام جعفر صادق (سلام الله علیه)  مبارکباد 

نام نیکت بر دلها نشیند، در قلبها جاودانه، حک شود

                      کردار نیکت رهنماست ،آید به سویت ، آنکه فهم شود

نام نیک ، رفتار نیک ، کردار نیک، اخلاق نیک 

                      در پیچ و خم زندگی دل ساده کن ، فرجام نیک

مثبت اندیشه کن ، نفوست را نیک کن، چاره کن 

                      تا توانی گره ز کارها گشوده کن ، باز اندیشه کن  

باز اندیشه کن ، باز اندیشه کن ، باز اندیشه کن

( پر آوازه کن نیک نامیت ) 

                ( آنچه به جا ماند نام نیکست ). 

سپاس خدای خالقم ، که از من به من نزدیکترست 

                      پندم دهد به ذهنم ، چون او خدا ، خالق منست

هرگز نکند رسوا ، آن جهالت و نادانی را 

                      شرم و حیا تن پوش شد ، بر وجودم آبرو دار

چو غافل نباشی لحظه ای ، از خدای خویش

                        برایت میرساند دقیقه های ناب را ، از پیش

نیتها، چه به افکار کشانی چه به افکار نکشانی

                       آرزوها، چه به زبان برانی چه به زبان نرانی

همه از لطف او ، در کمال حسن الهیتش 

                      می رسد از هر دری ، به تو با مشیتش

خوش دار دل ، نظری هست ز بارگاه الهی

                     خوش دار نفسی ، لحظاتی که بیاد خدائی

از روزگاران ، دل خوشی ندارم 

                   کینه ها دیرینه ، نا شکری نمیکنم 

نشد ، هر چه دل را صیقلی دادم 

                 جز تداعی بخش یاد قدیما در ذهنم

خاطرات خوش و ناخوش دائم در افکارم

      خاطرات ناخوش.، خوشیها را ضربه فنی میکند

روزگاران ، بگذشت و بگذشت وبگذشت 

               شکر خداوندا ، که روزگارانت میگذرند

خواست حس درونیم ، گذشته را رها کن 

               آینده هنوز نیامده و خدا را آنجا یاد کن

پس حال را دریاب و لحظات ، به نیکی گذر کن    

شکر خدائی که گشایش امورات  ،  دست اوست

     پایمال نشود حقی   ،  همه در ید اوست 

آنکه حق دارد ز جائی صدایش از اوست

     ناحق گرفتنش بی حرمتی به اوست

گر زیر سؤال رود روزی  ،  ندا از اوست

     تاوان گیرد ازآنکه حق دیگری زیر پای اوست

هشدار ز روزگار  ،  پند گیر  ،  ز تاریخ جهان

     بین چه ها آمد سر ظالمان  ،  بدان آگاه اوست

خود سرانه و خود رای نکن در پنهان ضایع  ،  حق دیگری

     امروز روز جواب است شاهد من و تو   ،  اوست

گر  دانی حقایق روشن است چه کم  ،  چه زیاد

        رضایت را جلب کن گر دانی   ،  حق با اوست