شعر من * به گویش همدانی.
کته کولوم همه درد موکنه ننه جان
بس که دبه، شربه پر و خالی موکنم ننه جان
بری° رفع حاجت، بس که پله بالا و پایین موکنم
زانوام پر درده، ننه جان
امسالی آب سد شهر قشنگوم خشک شده ، ننه جان
شهر کوهستانی قشنگوم ، سدش شرشره آب بود، ننه جان
اخبارا ، گفته بودن آبه ر دیه قط نکونن
امروزم مث او روزا قطی آبه ننه جان
نه ساله ، دستورشه داده بودن، ننه جان
امسالی سر بزنگا لوله کشی کردن، ننه جان
تو بگو چرا ایقده اینا سر به هوان، ننه جان
هشتن سده خشکو خالی شد، ننه جان
اوهفته سری زدم به سد همدان
سد با صفامان، جای چند تا سگه، ننه جان
